در زندگی زخم هایی هست که مثل خوره روح را در انزوا میخورد ومیتراشد.صادق هدایت.

امروز صبح جمعه از خواب بیدار شدم و لب تاپم باز کردم دلم میخواست  بنویسم اولین جمله ای که به فکرم رسید,,در زندگی زخم هایست که مثل خوره روح را در انزوا میخورد ومیتراشد,, زخم هایی که تا اخر زندگی شخصیت  مثل کوله با ما همراه ست و حجم ان زیاد میشود مثل از دست دادن فرزندی که به دنیا نیامده میمیرد, دیدن تصاویر پناهجویان پشت مرزها و پیدا شدن  کودکی که در ارزوی زندگی بهتر روی ماسه های دریا  ارمیده است ,پدری که به خانه  نمیرسد وعروسک دختری که   کمی ان طرف تر ازموتوری که نان اور  خانواده اش بودسهم کودکی  میشود که سر چهار راه در حال گل فروشی است برای خرج زندگی مادرش وپدری که تمام عمرش در زندان به دلیل نداشتن پول دیه مرد موتور سوار سپری میشود, کوله زندگیتون همیشه خالی..............